Co zrobić kiedy organizator wypoczynku nie zapewnia spodziewanego standardu?

Razem z rodziną skorzystałem z usług biura turystycznego. W ramach umowy organizator miał zapewnić hotel o określonym standardzie. Po przybyciu na miejsce okazało się że nie ma wolnych miejsc i zostaliśmy zakwaterowani w innym hotelu o niższym standardzie, gdzie panowały złe warunki (przykładowo na ścianach pokoju był grzyb, brak było pościeli, brak było ciepłej wody). W ramach postępowania reklamacyjnego obniżono mi cenę. Nie czuliśmy się tam komfortowo, nie wypoczęliśmy, ciągle musiałem zgłaszać reklamację podczas pobytu stąd moje pytanie czy w tej sytuacji przysługuje mi jakieś roszczenie?

Pomiędzy Panem a organizatorem turystyki została zawarta umowa o świadczenie usług turystycznych, do której zastosowanie mają przepisy ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. z 2004 r., nr 223, poz. 2268 ze zmianami). Nie budzi wątpliwości, że organizator nie wykonał należycie umowy. Jak wynika z Pana opisu szkoda majątkowa została naprawiona. Jednakże to nie wyklucza obowiązku naprawienia szkody niemajątkowej polegającej na utracie przyjemnych przeżyć związanych z podróżą, relaksem i wypoczynkiem, nazywaną "zmarnowanym urlopem". Jeżeli u Państwa wystąpiły ujemne doznania psychiczne związane z przykrościami i zakłóceniem spokoju psychicznego, jako wyniku „zmarnowanego urlopu”, to możecie domagać się zadośćuczynienia. Podstawę do występowania z takim żądaniem daje norma art. 11 a ust. 1 ustawy o usługach turystycznych. Odpowiedzialność organizatora oparta jest na zasadzie ryzyka, a więc nie trzeba wykazywać jego winy, co znacznie ułatwia dochodzenie zadośćuczynienia. Oczywiście Państwa obowiązkiem jest wykazanie szkody, która w tym przypadku polega na zawiedzionych nadziejach, co do spodziewanych, pozytywnych przeżyć, na utracie możliwości relaksu. Istotnym jest fakt, że urlop jest z reguły krótką przerwą w aktywności zawodowej i każdy chce go spędzić jak najlepiej. Podczas urlopu musiał Pan dokonywać nieustannych reklamacji i kierować żądania do organizatora, co także wiąże się z dyskomfortem. Zadośćuczynienie nie jest karą, lecz sposobem naprawienia krzywdy. Celem zadośćuczynienia jest przede wszystkim złagodzenie tych cierpień. Winno ono mieć charakter całościowy i obejmować wszystkie doznane cierpienia. Określenie wysokości zadośćuczynienia ma charakter zindywidualizowany. Brany jest w tym przypadku pod uwagę rozmiar dyskomfortu, stres i nerwy wycieczkowiczów spowodowane zepsutym urlopem. Ponieważ określenie kwotowo wysokości zadośćuczynienia jest zagadnieniem dość skomplikowanym warto w tym przypadku skonsultować się z adwokatem.

Wpis ten nie stanowi opinii lub porady prawnej w rozumieniu obowiązującego prawa. Ma on wyłącznie informacyjny charakter, stanowiąc wyraz poglądów jego autora na tematy prawnicze. Autor wpisu nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne skutki decyzji podejmowanych na jego podstawie.